راهکارهاي کاهش مصرف برق در حوزه صنعت
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۵۹۱۵۳
خبرگزاری آریا- صنعت برق از مهمترین صنایع زیربنایی و راهبردی برای توسعه و پیشرفت کشور است که گردش چرخهای اقتصادی، توسعه صنعتی و تأمین رفاه اجتماعی به پایداری و دوام آن وابسته بوده و هرگونه اختلال در پایداری آن ضربهای جبرانناپذیر به واحدهای صنعتی وارد میکند.
به گزارش خبرنگارآریادرساری،از سوی دیگر با توجه به افزایش قابلملاحظه مصرف انرژی الکتریکی به ویژه در سالهای اخیر و با وجود کمبودهایی که در تأمین منابع لازم در این زمینه وجود دارد، لزوم تبیین و اجرای راهکارهای بهینهسازی مصرف انرژی الکتریکی بیش از گذشته احساس میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نیاز به انرژی الکتریکی به عنوان نیروی محرکه صنعت روز به روز در حال افزایش است با این وجود محدود بودن منابع انرژی اولیه قابل تبدیل به انرژی الکتریکی حائز اهمیت است و این مساله موجب میشود که شرکتهای برق به مدیریت مصرف انرژی الکتریکی توجه ویژه كنند.
همسوسازی و تعامل متقابل صنایع و شرکتهای توزیع برق، شناسایی منابع انرژی و برنامهریزی برای استفاده بهتر از این منابع از فرصتهای مهم برای توسعه صنعت برق است.
عبور موفقیتآمیز از پیک تابستان نیازمند همراهی مردم و مسوولان است که در بین سهم حوزه صنعت بسیار مهم و حیاتی است.
با این حال در سالی که رشد تولید مورد تاکید ویژه رهبر معطم انقلاب واقع شده باید شرایطی فراهم شود که در کنار ممانعت از اختلال در تولید، برق مشترکان خانگی نیز به صورت پایدار تامین شود.
در این بین به حداقل رسانی مصرف برق شبکه با استفاده از دیزل ژنراتور و تغییر شیفتهای کاری از ساعتهای پیک (11 تا 17) بسیار مهم و راهبردی است که باید مورد توجه جدی واحدهای صنعتی قرار گیرد.
در ادامه به راهکارهایی خواهیم پرداخت که میتوان با استفاده از آنها میتوان برق مصرفی در صنایع را کاهش داد.
1) کاهش مصرف برق صنایع با جابهجایی زمان:
با برنامهریزی مناسب میتوان، بخشی از مصارف انرژی الکتریکی را از ساعات اوج مصرف به دیگر ساعات و ترجیحاً به ساعات کم باری انتقال داد و از تعرفههای مخفف در این بازههای زمانی استفاده کرد.
غالباً مدیریت مصرف انرژی از طریق جابهجایی بار بسیار کمهزینه بوده اما نیاز به برنامهریزی و ایجاد انضباط کاری دارد.
2) کاهش مصرف برق صنایع با بهبود بازده تجهیزات:
روش افزایش بازده تجهیزات و فرآیندها جلوگیری از به هدر رفتن انرژی را میتوان به 4 بخش تقسیم کرد: روشنایی – فرآیند تولید – گرمایش و سرمایش – بارهای متفرقه
بهینهسازی مصارف سیستم روشنایی
بخش قابلتوجهی از مصارف انرژی الکتریکی کارخانهها را میزان مصارف روشنایی به خود اختصاص میدهد که از پتانسیل مدیریت مصرف قابلتوجهی نیز برخوردار است. بهطورکلی چهار روش برای کنترل روشنایی وجود دارد:
کنترل براساس زمان مشخص استفاده
کنترل براساس استفاده از روشنایی روز
کنترل براساس حضور افراد در ساختمان
استفاده کردن از لامپهای LED
کنترل موضعی توسط کلیدها
فرآیند تولید
مؤلفه فرایند تولید، مهمترین مؤلفه بار در کاهش مصرف برق صنایع برای مصرفکنندگان صنعتی است. این بخش شامل دستگاههایی میباشد که در امر تولید مستقیماً دخالت دارند. موتورها و کورههای الکتریکی، مهمترین عناصر مصرفکننده انرژی الکتریکی در این دستگاهها هستند. در ادامه مطلب به ذکر لوازم کاهش مصرف برق صنایع میپردازیم، که در این دسته جای میگیرند.
فضای بخشهای تولیدی کارخانهها و کارگاهها بسیار وسیع هستند، به همین دلیل دستگاههای سردکننده یا گرمکننده مربوطه نسبت به بخشهای خانگی و تجاری از ظرفیت و قدرت بالاتری برخوردار هستند. به همین منظور از هواساز و سایر واحدهای گرمایش صنعتی استفاده میشود و باید در انتخاب این مدل دستگاه توجه جدی داشت و انرژی آنها را به صورت بهینه مصرف کرد.
توسعه اقتصادی پایدار با تامین پایدار انرژی صنایع
یکی از مهمترین زیرساختهای تولید و اشتغال در اقتصاد کشور بخش صنعت است که حفظ تامین پایدار انرژی در آن اهمیت بهسزایی داشته و تاثیر چشمگیری در عرضه کالاهای مورد نیاز جامعه دارد. چرا که تولید حداکثری کالاهای صنعتی، موجب تنظیم عرضه و تقاضا شده و از نوسانات قیمتها بر اثر کمبود مقطعی کالاها جلوگیری میکند و از این رهگذر آرامش بر بازار حکمفرما شده و از تنشهای اجتماعی ناشی از گرانی و کمبود کالا در دوره اوج مصرف خبری نخواهد بود.
البته این مهم میسر نمیشود مگر با همراهی همگان در صرفهجویی مصرف برق به عنوان انرژی کلیدی مورد نیاز واحدهای صنعتی که تامین پایدار آن نقش بهسزایی در تداوم اشتغال و تشویق به سرمایهگذاری بیشتر این حوزه به عنوان پیشران اقتصاد کشور خواهد داشت و در عین حال از زیانهای هنگفت ناشی از کمبود انرژی برق در صنایع نیز جلوگیری خواهد کرد.
پس میطلبد برای گذر همراه با آرامش از اوج مصرف برق و مهمتر از آن مصرف بهینه این انرژی ارزشمند که وظیفه همه اقشار جامعه است، همگی به سهم خود در کاهش هدر رفت برق نهایت دقت و همراهی را داشته باشیم تا علاوه بر پیشگیری از قطع برق در هر بخشی از نفع اقتصادی آن نیز بهره کند شویم.
برق کشاورزی را از سوخت فسیلی بینیاز کنیم
امروزه بهدلیل افزایش جمعیت و بزرگتر شدن اقتصاد بیشتر کشورها، نیاز به مصرف انرژی در بخش صنعت و کشاورزی بیشتر شده است. تامین این مقدار انرژی از منابع فسیلی در چند دهه اخیر مشکلات آلودگیهای زیستمحیطی و تغییرات آب و هوایی را به دنبال داشته و هزینه بسیاری را به کشورهای مختلف تحمیل کرده است. در چند دهه اخیر بسیاری از کشورها به دنبال تأمین انرژی از منابع انرژی تجدیدپذیر بودهاند؛ بهدلیل اهمیت بخش کشاورزی در تأمین امنیت غذایی کشورها و همچنین نقش آن در افزایش صادرات غیرنفتی کشورهای نفتخیز، لزوم گسترش این بخش بیش از پیش احساس میشود.
اصلیترین مزیت تامین انرژی پایدار برای مشترکان برق حوزه کشاورزی، کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی است. وقتی کشاورزان از انرژی خورشیدی و باد، استفاده کنند هم هزینههای انرژی آنها کاهش یافته و هم به یک سودآوری قابل توجهی میرسند.
گزارش : پرویز فرزین پور
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: راهکارهای کاهش مصرف برق حوزه صنعت کاهش مصرف برق صنایع انرژی الکتریکی واحدهای صنعتی مدیریت مصرف مصرف انرژی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۵۹۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صالحی عمران: نیازمند نظر کارفرمایان صنایع در تدوین برنامههای درسی هستیم
ابراهیم صالحی عمران، رئیس انجمن آموزش عالی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، با بیان اینکه هر زمان صحبت از ارتباط صنعت و دانشگاه میشود، فقط نیازهای صنعت و پژوهشی و طرحهای پژوهشی گفته میطرح خواهد شد؛ اظهار کرد: ارتباط ۲ سویه بین دانشگاه و صنعت ملاک است و این ارتباط نباید صرفا در بعد پژوهشی دیده شود، بلکه لازم است تا تمام کارکردهای دانشگاه و نسلهای دانشگاهی در قالب تصویر جامعتر نمایان شوند.
وی افزود: طبیعی است که دانشگاه را سازمانی که در خلاء عمل کند و جدای از جامعه و نیازهای صنعتی باشد، نمیبینیم. یعنی، صرف اینکه در درون خود به سر ببرد و نگاهی به تحولات گذشته، حال و آینده نداشته باشد تصور غلطی است؛ چرا که دانشگاه همیشه در خدمت جامعه و نیازهای جامعه است.
صالحی عمران تصریح کرد: یکی از کارکردهای دانشگاهها تربیت نیروی انسانی متخصص و مورد نیاز بخشهای مختلف جامعه از جمله صنعت است، آمایش آموزش عالی باید مبتنی بر پاسخگوی نیازهای جامعه و منطقهای باشد و تقسیم کار ملی در راستای رسیدن به توسعه متوازن را ببیند، این امر مستلزم اصطلاحات بسیار زیاد در مدل گسترش و توسعه رشتهها و سرفصلهای آموزشی است.
سرمایه گذاری کشورهای پیشرفته روی رشتههای فنی و علوم پایه
رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش عمدهای از دانشجویان کشور در تعدادی از رشتهها تحصیل میکنند که آنها پاسخگوی تمام نیازها، حرفهها و مشاغل آموزش عالی نیست، در سالهای اخیر کشورهای پیشرفته و کشورهایی که تجربه ارتباط صنعت و دانشگاه را داشته اند، سرمایه گذاری خاصی در رشتههای فنی و مهندسی و علوم پایه داشته اند.
وی گفت: کشور ما باید نظام توزیع متوازن استعدادها را در راستای آموزش عالی ببیند تا استعدادهای ایران را در بین رشتههای مورد نیاز خاص پخش کند و روی آن سرمایه گذاری جدی انجام دهد و اسیر نیازهای کاذب تقاضای اجتماعی نشود.
صالحی عمران اضافه کرد: آموزش عالی نمیتواند خنثی باشد و مدل گسترش خاصی برای طراحی و راه اندازی رشتهها در دانشگاهها نداشته باشد؛ بنابراین آمایش آموزش عالی با توجه به تقسیم کار ملی میتواند بخش عظیم ارتباط با جامعه و صنعت حل کند، پس تربیت نیروی انسانی مرتبط با نیازهای صنعت امری مهم است.
لزوم اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی
وی تاکید کرد: اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی برنامه مهم دیگر است که باید تحقق شود، نیاز صنعت یعنی نیاز به شایستگی ها. دانشگاهها فقط کارمندان دولتی و کادر اداری دولتی تربیت نمیکنند و این موضوع در گذشته تاریخ آموزش عالی ایرن بوده است، یعنی دوره تامین کادر دولت از سوی دانشگاهها گذشته است. دانشگاههای آموزش عالی باید نیروی انسانی تمام بنگاههای بزرگ، متوسط و کوچک را تربیت کند.
رئیس انجمن آموزش عالی با بیان اینکه شایستگی یعنی دانش، مهارت و نگرش مبتنی بر نیازهای صنعت و حرفهای و شغلی؛ تاکید کرد: دوران مدل برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی با مدل برنامه ریزی درسی که تعداد محدودی از استادان در اتاق در بسته دور هم جمع میشوند و سرفصل تعیین میکنند، گذشته است. هم اکنون باید ببینیم که چقدر توانسته ایم از کارفرمایان کمک بگیریم؟ یکی از ویژگیهای ارتباط با صنعت این است که کارفرمایان، صاحبان صنایع و بنگاههای صنعتی و اقتصادی کوچک، متوسط و بزرگ در کنار برنامه ریزان درسی آموزش عالی بنشینند و سرفصلها و نیازهای شایستگیها و صلاحیتهای مورد نیاز را تشخیص دهند و یک برنامه درسی و بخشی مربوط به مهارتی تدوین کنند.
صالحی عمران اضافه کرد: چه برنامهای برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی داریم؟ آیا وزارت علوم برنامه منسجم و دقیقی برای ایجاد شایستگیها در توانمندسازی اساتید دارد؟ استادان چقدر صنعت را میشناسند؟ چقدر در صنعت حضور دارند؟ صنایع و معادن بسیاری از کشورها با وزارتین ارتباطات تنگاتنگی دارند، شاید صنعت، معدن، بازرگانی، صاحبان صنایع و خدماتی بسیاری از کشورها در کنار سیستمهای نظامهای آموزشی حضور دارند تا بتوانند منطقی و با توجه به نیاز برنامه ریزی کنند، برنامه توانمندسازی استادان مهم است.
هیئت امنای دانشگاهها نباید اسیر وظایف اداری باشند
وی ادامه داد: باید نگرش جدی در سیاستگذاری کلان آموزش عالی وزارت خانهها و برنامه ریزیهای استراتژیک دانشگاهها و دستورالعملهای هیئت امنا صورت بگیرد، نباید هیئت امنای دانشگاهها اسیر وظایف اداری و مالی دانشگاهها باشند بلکه لازم است ارتباط وسیع صنعت و دانشگاه را از نزدیک ببینند و برای آن برنامههای استراتژیک تدوین کنند.
رئیس انجمن آموزش عالی تاکید کرد: باید یک سری اصلاحات در نظام اقتصادی و تولید دیده شود، یعنی ارتباط ۲ جانبه بین صنعت و نظامهای آموزشی زمانی برقرار میشود که تحول در تولید صورت میگیرد. رشد اقتصادی کشور و افزایش تولید ناخالص ملی کشور مهم است و باید شرایط رشد اقتصادی و توجه به تولید ناخالص ملی از حالت رکود خارج شود. زمانی آموزش عالی و جذب نیروی انسانی میتواند سریعتر و بهتر صورت بگیرد که بخشهای صنعت و تولید فعال و پویا باشند و به وضع موجود بسنده نکنند و تحولات را در نظر بگیرند.
صالحی عمران افزود: ورود به ویژگیها و منطق تولید متغیر و مبتنی بر نیازهای متغیر خیلی مهم است، سیستم تولید کشور بیشتر بر تولید انبوه مبتنی است. وقتی نظام تولید مبتنی بر نظام متغییر باشد در مقابل نظامهای آموزشی هم وادار به تغییر و تحول خواهند شد.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش صنعت نیابد خود را بی نیاز از آموزش عالی و فضای علمی حاکم بر نظام آموزشی بداند، در اینصورت نظام سنتی در دراز مدت محکوم به شکست میشود؛ بنابراین تحول دو جانبه و ارتباطات سنگین بین صنعت و نظامهای آموزشی به خصوص آموزش عالی باید وجود داشته باشد.
انتهای پیام/
نادیا عابد